Να θυμάσαι πως....
Τίποτε δεν είναι στάνταρ και δεδομένο.
Από όσα βλέπεις,ακούς ή διαβάζεις πάντα να αφήνεις μέσα σου ένα κομμάτι ελεύθερο για τη δική σου γνώμη και τα δικά σου πιστεύω.
Γιατί η ελευθερία της ψυχής και της σκέψης μας είναι το παν.

Σάββατο 16 Ιανουαρίου 2016

Κοιτάζοντας κατάματα μαθαίνεις την ψυχή!


Μέσα στα μάτια υπάρχει και πνεύμα και ψυχή και σώμα.
Joseph Joubert

Τα μάτια, αυτές οι σιωπηλές γλώσσες της αγάπης.
Μιγκέλ Θερβάντες

Υπάρχουν τόσοι πολλοί τρόποι για να μάθεις έναν άνθρωπο.
Πρώτα πρώτα κοιτάζοντας τον στα μάτια...δεν είναι τυχαίο πως ονομάζονται καθρέφτης της ψυχής...γιατί...αν είχαν φωνή θα έλεγαν όλα όσα δεν μπορούν να πουν τα χείλη.
Τα μάτια είναι που φανερώνουν -και σε αυτά μόνο θα σταθώ- τα πάντα...τη θλίψη,τη χαρά,το παράπονο,τον πόνο την αγάπη...
Και άλλα πολλά,άπειρα συναισθήματα..
Το θέμα και η ουσία όμως είναι πάντα μία...
το αν θέλεις πραγματικά να μπεις στη διαδικασία να μάθεις τον άλλον...
Κι αν τελικά μετρήσεις το θέλω σου και δεις ότι αξίζει δεν έχεις παρά
να τον κοιτάξεις κατάματα.






Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2016

ΜοιράζομαΙ


Η ζωή μόνο όταν τη μοιράζεσαι υπάρχει.

Ο πόνος μόνο όταν τον μοιράζεσαι καταλαγιάζει,μαλακώνει.

Η αγάπη μόνο όταν τη μοιράζεσαι ανθίζει.

Η χαρά μόνο όταν τη μοιράζεσαι σκορπιέται και απλώνει.

Κανένας άνθρωπος μόνος.






Τρίτη 5 Ιανουαρίου 2016

Καλή Χρονιά με μια...παιδική ευχή!


 "Τα παιδιά είναι η ένσαρκη ενθύμηση σε όλους μας για το πώς θα πρέπει να είμαστε.
 Όταν λέγει ο Κύριος ότι πρέπει να γίνουμε σαν τα παιδιά, δεν εννοεί την μωρία των παιδιών,
 αλλά την αγαθότητά τους, την καθαρότητά τους, την ακακία τους. 
  Ο κόσμος   των παιδιών,είναι ο κόσμος του Θεού. 
Ένας κόσμος χωρίς μνησικακία, χωρίς έχθρες, χωρίς εμπάθεια, χωρίς φθόνο.
 Ένας κόσμος με απλότητα, με ανεξικακία, με δόσιμο, με ταπείνωση, με αγάπη. …

 Η ζωή των «μεγάλων» απομακρύνεται όλο και πιο πολύ, απ’ αυτό το παιδικό αίσθημα της 
ανεμελιάς.Μίας ανεμελιάς που δεν είναι αναισθησία, αλλά ελευθερία.
Οι πολλές υποχρεώσεις, οι μέριμνες μέσα στις οποίες έχουμε μπλεχτεί σβήνουν την «παιδικότητα»  των  ενηλίκων.
 Καταντούμε «καθώς πρέπει»  εγκλωβισμένοι  σε  «τύπους  ωριμότητος»,θέλουμε  να 
φαινόμαστε σκληροί, σπουδαίοι, πετυχημένοι.

 Στα μάτια των παιδιών όμως και όχι των μεγάλων, βλέπεις  αυτήν  την  σπινθηροβόλα  σιγουριά της ελπίδος. 
Νιώθει κανείς αυτήν  την  ευλογία  των  παιδιών,  στο  άκακο  βλέμμα τους,στα τρυφερά τους χέρια, στο ανυπόκριτο χαμόγελό τους."


Αρχιμανδρίτης Παύλος Παπαδόπουλος
πηγή:http://estavromenos.blogspot.gr/


Εκτός λοιπόν από μια χρονιά γεμάτη υγεία και αγάπη,
εύχομαι να καταφέρουμε όλοι μας να γίνουμε σαν τα παιδιά!

Χρόνια καλά!